(Sermo de Aquaeductu:
Opera omnia, Edit. Cisterc. 5 [1968] 282-283)
Rozważajmy Tajemnice Zbawienia
„Dziecię, które z Ciebie się narodzi, będzie święte i nazwane zostanie Synem Bożym”.
Źródło mądrości, Słowo Ojca Najwyższego! — To Słowo za Twym pośrednictwem, o święta Dziewico, stanie się ciałem, aby Ten, który mówi: — „Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie”,
— mógł zarazem powiedzieć: — „Wyszedłem od Boga i przyszedłem na świat”.
„Na początku było Słowo”.
Już wówczas źródło tryskało, ale jedynie w sobie samym.
A zatem „Słowo było u Boga” i zamieszkiwało światłość niedostępną.
Pan zaś mówił na początku:
— „Myśli moje są myślami pokoju, a nie udręczenia”.
Twa myśl jednak była u Ciebie, my zaś nie wiemy, czego dotyczy.
— „Któż bowiem poznał myśl Pana albo kto był Jego doradcą?”
Myśl pokoju zstąpiła przeto w dzieło pokoju: — „Słowo stało się ciałem” i odtąd mieszka w nas.
Nade wszystko mieszka przez wiarę w naszych sercach, mieszka w naszej pamięci, mieszka w naszych myślach i zstępuje aż do samej wyobraźni.
Cóż bowiem innego mógł człowiek przedtem pomyśleć o Bogu, jeśli nie to, co było tworem człowieka?
Bóg bowiem był niepojęty, niedostępny, niewidzialny i całkowicie niewyobrażalny.
Teraz zaś zechciał, aby człowiek Go pojmował, aby Go zobaczył, — aby objął myślą.
Zapytasz: — Gdzie? Kiedy?
Otóż,
— gdy leży w żłobie,
— kiedy spoczywa na łonie Matki,
— kiedy naucza na górze,
— kiedy spędza noc na modlitwie albo gdy wisi na krzyżu,
— kiedy Jego oblicze pokrywa bladość śmierci,
— kiedy staje jako wolny pośród umarłych,
— kiedy panuje nad mocami piekła,
— a wreszcie gdy trzeciego dnia Zmartwychwstaje, — gdy ukazuje Apostołom ślady gwoździ, oznaki zwycięstwa,
— i na koniec, gdy wobec nich wznosi się do nieba.
Czyż nie jest słuszną, pobożną i świętą rzeczą rozmyślać nad tymi tajemnicami?
Gdy myślę o tych wydarzeniach, myślę o Bogu; — w tym wszystkim jest On sam, mój Bóg.
Rozmyślać o tych sprawach nazwałem mądrością, — roztropnością zaś uznałem przekazywanie słodyczy stąd płynącej, słodyczy podobnej do owej wywołanej laską Aarona, — tej, którą Maryja obficie czerpała z niebios, aby nam jej udzielać.
W. Maryjo Dziewico, † nie ma podobnej do Ciebie wśród córek Adama: / Ty jesteś Matką Króla królów, / Panią aniołów, Królową niebios, * Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony owoc Twojego łona.
K. Bądź pozdrowiona, Maryjo, pełna łaski, Pan z Tobą.
W. Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony owoc Twojego łona.
Módlmy się.
Wszechmogący Boże, przez zwiastowanie Anielskie poznaliśmy Wcielenie Chrystusa, Twojego Syna, † prosimy Cię, wlej w nasze serca swoją łaskę, * abyśmy przez Jego Mękę i Krzyż, za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, zostali doprowadzeni do chwały zmartwychwstania.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
_________________________
forumdlazycia lifeStyl 