Stowarzyszenie
Razem dla Gietrzwałdu
Kościelna 1
11-036 Gietrzwałd
Pan Artur Chojecki
Wojewoda Warmińsko-Mazurski
Al. Marsz. J. Piłsudskiego 7/9
10-575 Olsztyn
Petycja
Na podstawie art. 2 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach (j.t. 2018, poz.870), działając w interesie publicznym,
żądamy podjęcia działań nadzorczych
pozostających w zakresie zadań i kompetencji wojewody, tj. działań na podstawie art. 93 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 40, 572.), w związku z art. 20 ust.2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (j.t. Dz. U. 2023 poz. 977), w zakresie weryfikacji zgodności z prawem:
I. Uchwały Nr XXIX/209/2020 Rady Gminy Gietrzwałd z dnia 15 grudnia 2020 r. w sprawie uchwalenia zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Gietrzwałd;
II. Uchwały Nr XLIII/314/2021 Rady Gminy Gietrzwałd z dnia 30 grudnia 2021 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów usługowych położonych w południowej części obrębu Gietrzwałd, gmina Gietrzwałd (Dz. Urz. Woj. Warmińsko-Mazurskiego z 2022 r. poz. 888);
poprzez wniesienie skargi na te uchwały
do Wojewódzkiego Sądu administracyjnego w Olsztynie
ze względu na istotne naruszenie zasad sporządzania przyjętych tymi uchwałami:
- studium gminy – w/w Uchwała Nr XXIX/209/2020 z dnia 15.12. 2020 r.
- planu miejscowego – w/w Uchwała Nr XLIII/314/2021 z dnia 30.12. 2021 r.,
stanowiące przesłanki do stwierdzenia ich nieważności w całości na podstawie art. 28 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
UZASADNIENIE
I. Naruszenia PRAWA – studium gminy Uchwała Nr XXIX/209/2020
Na podstawie dokonanej analizy formalno-prawnej załączników do kwestionowanej uchwały Nr XLIII/314/2021 Rady Gminy Gietrzwałd z dnia 30 grudnia 2021 r., stanowiących zmianę Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Gietrzwałd, stwierdzono następujące istotne naruszenie prawa:
Zmiana studium (będąca przedmiotem petycji) w części tekstowej tego dokumentu została wyróżniona kolorem czerwonym.
Z zawartości tego wyróżnionego fragmentu studium wynika, że przedmiotowa zmiana studium została dokonana z istotnym naruszeniem zasad sporządzania polegającym na odstąpieniu od obowiązku wynikającego z przepisów art. 10 ust 1 w związku z art. 9 ust.3a ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym tj. bez sporządzenia wymaganego ustawowo bilansu i odwzorowania jego wyników w zmienianym studium poprzez dokonanie, zarówno w części tekstowej jak i graficznej studium, zmian w odniesieniu do wszystkich treści, które w wyniku wprowadzonej zmiany przestają być aktualne, w szczególności zmian w zakresie określonym w art. 10 ust. 1.
II. Naruszenia PRAWA – plan miejscowy (Uchwała Nr XXIX/209/2020)
Na podstawie dokonanej analizy formalno-prawnej kwestionowanej uchwały Nr XLIII/314/2021 Rady Gminy Gietrzwałd z dnia 30 grudnia 2021 r. stwierdzono następujące istotne naruszenia prawa:
1. Naruszenie art. 20 ust.1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez brak skonkretyzowania, z którą wersją studium gminy uchwalany plan jest zgodny – brak numeru uchwały;
2. naruszenie art. 15. Ust. 2 pkt 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez brak skonkretyzowanych rozwiązań w zakresie obsługi komunikacyjnej terenów wyznaczonych w planie miejscowym;
Zgodnie z cytowanymi wyżej przepisami art. 15. Ust. 2 pkt 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym organ sporządzający plan miejscowy powinien w tym planie obowiązkowo zapewnić obsługę komunikacyjną terenów wyznaczonych pod określone funkcje.
Oczywistą konsekwencją takiego obowiązku jest nadanie rozwiązaniom w tym zakresie statusu ustaleń planistycznych umieszczonych w tym planie miejscowym.
Wyjątkiem od ustawowego obowiązku umieszczenia drogowych ustaleń planistycznych w sporządzanym planie miejscowym jest sytuacja, kiedy obsługa komunikacyjna jest zapewniona w planie miejscowym, już obowiązującym, „przyległym” poprzez układ komunikacyjny (drogowy) do obszaru sporządzanego planu miejscowego, a planowana w tym układzie drogowym infrastruktura techniczna oraz parametry układu drogowego (kategoria drogi i parametry techniczne) są wystarczające do obsługi także terenów (funkcji) w sporządzanym planie miejscowym.
W opisywanym przypadku taka sytuacja nie ma miejsca – pas drogowy istniejącej drogi powiatowej nie był dotychczas objęty jakimikolwiek ustaleniami planistycznymi – ponadto, po uchwaleniu kwestionowanego planu miejscowego w dalszym ciągu ten status drogi się nie zmienił – droga powiatowa na całej długości terenu objętego uchwałą Nr XLIII/314/2021 („B”) pozostaje w dotychczasowych parametrach tj. o szerokości pasa drogowego 15m, w sytuacji kiedy na odcinku objętym ustaleniami planu miejscowego z 2007 r. (uchwała Nr X/108/2007) („A”) planistyczna (planowana zgodnie z wymogami prawa) szerokość tego pasa wynosi 25 m. Całość powyższej analizy ilustrują poniższe mapki.
3. naruszenie art. 15. ust. 2 pkt 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez brak skonkretyzowanych ustaleń planistycznych w zakresie infrastruktury technicznej niezbędnej dla obsługi terenów wyznaczonych w planie miejscowym – wymaganych obligatoryjnie na etapie pozwolenia na budowę;
Potwierdzeniem istotnego naruszenia zasad sporządzania planu miejscowego w zakresie wymogów art. 15. ust. 2 pkt 10 ustawy są postanowienia § 15 uchwały, które zamiast skonkretyzowanych ustaleń (rozwiązań) planistycznych zawierają wytyczne i postulaty o charakterze planistycznym do realizacji w przyszłości – których adresatami są przyszli inwestorzy (sic!).
W ten sposób naruszona została generalna zasada sporządzania ustaleń planu miejscowego, wynikająca z art. 15 ust.2 ustawy, że wszystkie niezbędne kwestie planistyczne muszą być rozwiązane w planie miejscowym – kwestie o takim charakterze nie mogą być zapisywane w planie miejscowym w formie postulatów de lege ferenda (do rozwiązania w przyszłości).
Należy w tym miejscu przypomnieć, że organem stanowiącym prawo miejscowe jest wyłącznie rada gminy – do rozwiązywania kwestii (problemów) o charakterze planistycznym nie jest uprawniony organ administracji architektoniczno-budowlanej wydający na podstawie planów miejscowych decyzje o pozwoleniu na budowę.
* * *
Zgodnie z postanowieniami art. 16 ust.1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym plan miejscowy sporządza się w skali 1:1000, z wykorzystaniem urzędowych kopii map zasadniczych albo w przypadku ich braku map katastralnych, gromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym. (…).
Ustawa dopuszcza więc stosowanie map o różnej zawartości merytorycznej i jednocześnie o różnej aktualności ich treści (zawartości). W tym miejscu wymaga podkreślenia, że przepisy ustawy nie przewidują innych zasad kształtowania rysunkowych ustaleń planistycznych dla kopii map zasadniczych a innych dla map katastralnych.
W świetle powyższego istnieje, dla wszystkich rodzajów map, o których mowa w art. 16 ust.1 upzp, jedna ogólna zasada poprawnego sposobu określania graficznych ustaleń planistycznych w zakresie infrastruktury technicznej – zasada ta sprowadza się do obowiązku przedstawienia sieci infrastruktury technicznej:
– w formie ideogramu,
– z graficznym rozróżnieniem (podziałem) na infrastrukturę istniejącą i projektowaną.
Zgodnie z art. 15. ust. 2 pkt 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w planie miejscowym określa się obowiązkowo zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej.
W świetle powyższego, niezależnie od rodzaju zastosowanych map, graficzne ustalenia planistyczne w zakresie infrastruktury technicznej sporządza się:
– obowiązkowo,
– w granicach planu miejscowego.
W kwestionowanym planie miejscowym obie te reguły, wynikające wprost z przepisów art. 15. ust. 2 pkt 10 i art. 16 ust.1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zostały naruszone. Potwierdzają to w sposób jednoznaczny ustalenia § 6 ust.1 uchwały, które pod hasłem: Rysunek planu obowiązuje w następującym zakresie oznaczeń zawierają tylko dwa elementy odnoszące się do infrastruktury technicznej:
istniejący gazociąg średniego ciśnienia (§ 6 ust.1 pkt 6) oraz linię elektroenergetyczną niskiego napięcia do przebudowy (§ 6 ust.1 pkt 7).
W konsekwencji, na podstawie tak skonstruowanych ustaleń planu miejscowego nie można jednoznacznie określić, w jaki sposób inwestycje planowane na terenie objętym planem będą mogły być obsłużone w zakresie infrastruktury technicznej wymaganej dla ich funkcjonowania.
Ponadto w planie nie rozstrzygnięto, czy istniejące sieci infrastruktury w wystarczający sposób (w zakresie parametrów i usytuowania) zapewnią taką obsługę, czy też wymagają rozbudowy i do czasu jej realizacji wymagają dopuszczenia w planie miejscowym stosowania lokalnych zamienników tej infrastruktury (lokalne ujęcia wody, zbiorniki szczelne na ścieki, itp.)
W tym miejscu wymaga przypomnienia, że organ administracji architektoniczno-budowlanej wydający decyzję o pozwoleniu na budowę na podstawie ustaleń planu miejscowego jest związany tymi ustaleniami i w przypadku braku w planie rozwiązań w zakresie infrastruktury technicznej zmuszony będzie odmówić wydania takiej decyzji.
4. naruszenie art. 20. ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez zobowiązanie do finansowania przez gminę zapisanych w planie, inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy, oraz zasadach ich finansowania, zgodnie z przepisami o finansach publicznych w sytuacji jednoczesnego ustalenia w planie, że projektowana infrastruktura techniczna jest w całości lokalizowana poza terenami publicznymi (gminnymi);
Kluczowe są w powyższej kwestii ustalenia tekstowe § 11 uchwały:
Wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych – w granicach planu nie wyznacza się terenów przestrzeni publicznych.
Z powyższego ustalenia wynika, że w planie miejscowym nie wyznaczono także gminnych terenów przestrzeni publicznych.
Jednocześnie § 17 uchwały zawiera ustalenia mówiące o realizacji zadań własnych gminy z zakresu infrastruktury technicznej (sieci wodociągowej i kanalizacyjnej) w wyznaczonym pasie technicznym oznaczonym symbolem Ti.01.
Ustalenia te potwierdza deklaracja finansowania tej infrastruktury przez gminę (vide za. Nr 4 do uchwały).
Podkreślenia wymaga, że takie finansowanie jest dopuszczalne w zakresie inwestycji infrastrukturalnych planowanych do realizacji jako zadanie własne ale rozumiane jako lokalizowane na terenach należących do gminy – pas techniczny oznaczony symbolem Ti.01 nie jest terenem gminnym, co wynika wprost z § 11 uchwały.
5. naruszenie art. 15. ust. 3 pkt 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez brak odniesienia do istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej;
Z treści mapy użytej do sporządzenia planu miejscowego wynika, że na terenie w granicach planu znajdują się elementy istniejącej zabudowy oraz zagospodarowania tj. drogi dojazdowe do nieruchomości (siedlisk), sieci infrastruktury technicznej oraz obiekty kubaturowe.
W ustaleniach planu miejscowego brak jakichkolwiek skonkretyzowanych rozstrzygnięć w tym rozwiązań planistycznych dotyczących ich dalszego istnienia po wejściu w życie planu miejscowego.
W tym kontekście szczególną uwagę zwraca także planistyczna likwidacja dróg dojazdowych przebiegających „tranzytowo” prze teren objęty planem miejscowym – w ustaleniach planu miejscowego brak jakichkolwiek informacji o skutkach ich likwidacji oraz podjętych działaniach naprawczych.
Szczegóły na mapce poniżej.
6. naruszenie art. 15. ust. 2 pkt 12 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez ustalenie wzrostu wartości nieruchomości dla obszarów planistycznych, dla których ta wartość nie wzrasta;
w § 20 uchwały (Rozdział IV, Ustalenia końcowe) odniesiono się do wymogu art. 15 ust.2 pkt 12 upzp w następujący sposób: ustala się stawkę procentową służącą naliczaniu opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w wysokości 13%.
Z powyższego zapisu wynika, że stawka 13% została przypisana do wszystkich obszarów planistycznych zdefiniowanych w § 4 uchwały:
UP – tereny zabudowy usług nieuciążliwych i produkcji nieuciążliwej, baz, składów i magazynów,
Ti – tereny infrastruktury technicznej,
ZP – tereny zieleni urządzonej;
W powyższym kontekście niezrozumiałe jest przypisanie wzrostu wartości nieruchomości dla terenów ZP.01 i ZP.02, które zgodnie z ustaleniami planu są wyłączone z możliwości zainwestowania tj. generowania wzrostu ich wartości.
7. naruszenie art. 15. ust. 2 pkt 12 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez wyznaczenie w planie miejscowym strefy z ograniczeniami w zainwestowaniu w odległości 100 m od brzegu zbiornika naturalnego zlokalizowanego poza granicami tego planu
w części tekstowej planu miejscowego § 8 pkt 3 uchwały umieszczono jedynie lakoniczną informację, że:
na rysunku planu wyznaczono obszar szerokości 100 m, od linii brzegowej naturalnych zbiorników wodnych, w którym obowiązuje zakaz lokalizowania obiektów budowlanych;
Zwraca tu uwagę ogólnikowość informacji – sformułowanie „zbiorniki wodne” sugeruje, że jest tych zbiorników kilka, brak natomiast szczegółowych informacji, z jakich powodów i na jakich podstawach prawnych wyznacza się „strefę ochrony” o szerokości 100 m, gdzie są zlokalizowane te zbiorniki a tym samym jak przebiegają linie brzegowe od których odmierzono te 100 m.
Niezależnie od wskazanych nieścisłości (niejasności) w części tekstowej tych ustaleń podstawowe naruszenie (istotne w rozumieniu art. 28 ust 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) polega na wyłączeniu z granic planu miejscowego obszaru, na którym zlokalizowane są wspomniane zbiorniki naturalne, które w ocenie projektanta planu miejscowego wymagają 100-metrowej strefy ochronnej.
Nieobjęcie planem w/w zbiorników tworzy sytuację, w której status prawa miejscowego uzyskuje wyłącznie oddziaływanie tych zbiorników na obszar planu miejscowego natomiast samo ich istnienie (wielkość, geometria brzegów, lokalizacja itp) są pozbawione takiego statusu prawnego. Taka sytuacja uniemożliwia weryfikację poprawności planistycznej oraz prawnej ustaleń planistycznych przyjętych w tej części planu miejscowego.
Potrzeba staranności i jednoznaczności rozwiązań planistycznych w takim przypadku jest szczególnie istotna i wymagana z uwagi na fakt, że rozwiązania te generują prawne (planistyczne) zmniejszenie wartości nieruchomości a tym samym generują koszty finansowe po stronie gminy (vide art. 36 ust 1-3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym).
Należy mieć również na uwadze, że, zgodnie z art. 37 ust. 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, spory w sprawach, o których mowa w art. 36 ust. 1–3, rozstrzygają sądy powszechne, które w zakresie swoich prerogatyw (kompetencji) nie mają rozstrzygania kwestii poprawności aktów normatywnych stanowionych przez samorządy gminne.
W tym miejscu wymaga podkreślenia, że w doktrynie obowiązującego prawa, w tym regulującego kwestie zarządzania przez samorządy przestrzenią gminy, wynikające z tego prawa władztwo planistyczne nie daje gminie prawa do kształtowania prawa miejscowego poprzez bezwarunkowe dostosowywanie tego prawa do oczekiwań potencjalnych inwestorów.
* * *
Wnosimy o szybkie i wnikliwe rozpatrzenie argumentów zawartych w niniejszej petycji z uwagi trwającą w chwili obecnej procedurę wydawania decyzji o pozwoleniu na budowę, także z udziałem Wojewody (vide decyzja, znak: WIN -II.7840.4.54.2023 z dnia 30.06.2023 r.), dla inwestycji lokalizowanej na terenie objętym planem, kwestionowanym w tej petycji jako naruszającym w sposób istotny przepisy prawa a tym samym nie mogącym stanowić podstawy do wydania wspomnianego pozwolenia na budowę.
……..…………………………………….
Do wiadomości:
Środki masowego przekazu
Komitet Obrony Gietrzwałdu apeluje o podpisy pod petycją.
PODPISZ PETYCJĘ:
https://www.petycjeonline.com/komitet_obrony_gietrzwaldu
+++
Link do zrzutki wspierającej działania i akcje Komitetu Obrony Gietrzwałdu:
https://zrzutka.pl/ty6ee7
+++
Komitet Obrony Gietrzwałdu
https://www.facebook.com/100089078199075/
+++
KSIĄŻKA DO ODSŁUCHANIA, POŚWIĘCONA OBJAWIENIOM NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY W GIETRZWAŁDZIE
https://youtu.be/VMRoscC8ylo
+++
Objawienia Matki Bożej w Gietrzwałdzie
https://gazetawarszawska.com/index.php/pugnae/8848-160-objawien-w-polskim-jezyku-27-vi-16-ix-1877-r
+++
MATKA BOŻA GIETRZWAŁDZKA.
PANI ZIEMII WARMIŃSKIEJ
https://gazetawarszawska.com/index.php/video/8876-gietrzwald
+++
Po stronie prawdy: Megacentrum w sercu Warmii
https://www.gazetawarszawska.com/index.php/video/8857-po-stronie-prawdy-megacentrum-w-sercu-warmii
+++
Niepodległość wyszła z Gietrzwaldu – ks. Krzysztof Bielawny
https://gazetawarszawska.com/index.php/video/8962-niepodleglosc-wyszla-z-gietrzwaldu-ks-krzysztof-bielawny-19-czerwca-2018-r
+++
HISTORIA OBRAZU I KULTU MATKI BOSKIEJ GIETRZWAŁDZKIEJ. KS. WŁADYSŁAW NOWAK
https://gazetawarszawska.com/index.php/sancta-ecclesia/9015-matki-boskiej-gietrzwaldzkiej
+++
Podpisujcie Państwo również petycję: GIETRZWAŁD POMNIKIEM HISTORII
https://citizengo.org/pl/211238-my-narod-polski
forumdlazycia lifeStyl 