Św. Mikołaj uderzający arcyheretyka Ariusza na soborze nicejskim w 325 r. n.e.
Sobór nicejski w 325 roku miał ustalić fundamentalne dogmaty krzepnącego wciąż chrześcijaństwa. Obrady były do tego stopnia burzliwe, że siłę argumentu zastępował niekiedy argument siły, a mężowie soborowi nie bacząc na powagę sytuacji, brali się za bary.
Czytaj dalej „Pierwsza „rózga” od Mikołaja. Kogo spoliczkował Święty?”
Kościół wspomina dzisiaj św. Mikołaja, biskupa. Być może wielu z was zna tą starą, polską i piękną pieśń.
Roraty u Dominikanów
Krzyknijmy wszyscy (o św. Mikołaju)
Czytaj dalej „Piękna pieśń streszcza całe życie św. Mikołaja”
W tradycji Kościoła wschodniego święty Mikołaj jest pierwszy po Bogu i po Matce Bożej. Bez przesady można powiedzieć, że Mikołaj pełni w prawosławiu rolę świętego Piotra, tego najbliższego Najwyższemu.
To do niego wyznawcy tego odłamu chrześcijaństwa zwracają się w każdej potrzebie, tak jak my zwykliśmy to robić w stosunku do świętego Antoniego czy świętego Judy Tadeusza. Dlaczego Mikołaj zdobył aż taką pozycję w religijnym świecie Wschodu?
W niemal każdym religijnym domu można znaleźć ikony. Obok Chrystusa i Maryi najbardziej popularna jest ikona świętego Mikołaja. Bardzo popularne – wśród kierowców – jest umieszczanie małej ikony świętego w samochodzie (tak jak u nas świętego Krzysztofa). To też bardzo popularne imię, choćby u naszych sąsiadów – na Ukrainie. Mówi się, że nie ma prawosławnego miasta bez poświęconego mu kościoła.
Czytaj dalej „Mikołaj Wielki. Mikołaj Ważny. Mikołaj Ugodnik”
***
Modlitwa do św. Mikołaja (troparion)
Zasado wiary, wzorcu pokory, nauczycielu wstrzemięźliwości, ukazałeś się swojej trzodzie jako szczery obrońca Prawdy, przez pokorę zdobyłeś wielkość, a na drodze ubóstwa zdobyłeś bogactwo.
Ojcze, Arcykapłanie Mikołaju, módl się do Boga Chrystusa, by wybawił dusze nasze. Amen.
***
Dekel Ben-Shitrit – ogrodnik, który znalazł pierścień z wizerunkiem św. Mikołaja. Fot. Nir Distelfeld i Clara Amit/Israel Antiquities Authority
Podczas pracy w ogrodzie w moszawie Ha-Jogew, w Izraelu, ogrodnik odkrył w ziemi wyjątkową biżuterię – stary pierścień z wygrawerowaną postacią. Po tym jak umieścił zdjęcie znaleziska na stronie facebooka, jego sąsiad Dr Drora Ben-Yosefa, dyrektor Centrum Edukacji Dolnej Galilei w Izraelu ds. Natury i Parków doradził mu, aby przekazał go do Izraelskiego Urzędu ds. Starożytności.
Czytaj dalej „Ogrodnik w Galilei znalazł pierścień z wizerunkiem św. Mikołaja sprzed 700 lat”
Mikołaj urodził się w Patras w Grecji ok. 270 r. Był jedynym dzieckiem zamożnych rodziców, uproszonym ich gorącymi modłami.
Od młodości wyróżniał się nie tylko pobożnością, ale także wrażliwością na niedolę bliźnich. Po śmierci rodziców swoim znacznym majątkiem chętnie dzielił się z potrzebującymi. Miał ułatwić zamążpójście trzem córkom zubożałego szlachcica, podrzucając im skrycie pieniądze.
Modlitwa do św. Mikołaja (troparion)
Zasado wiary, wzorcu pokory, nauczycielu wstrzemięźliwości, ukazałeś się swojej trzodzie jako szczery obrońca Prawdy, przez pokorę zdobyłeś wielkość, a na drodze ubóstwa zdobyłeś bogactwo.
Ojcze, Arcykapłanie Mikołaju, módl się do Boga Chrystusa, by wybawił dusze nasze. Amen.
Cały świat chrześcijański zna i otacza czcią św. Mikołaja, choć nie ma prawie żadnych dokumentów zawierających pewne dane dotyczące jego życia i działalności.
Jedynie syriackie kroniki zawierają pełen życiorys Świętego Mikołaja, nazywanego przez Asyryjczyków. (…)
Był biskupem diecezji, podlegającej bezpośrednio władzy Patriarchatu Antiochii, — z którego wywodzą się wszystkie dzisiejsze Kościoły Asyryjczyków.
— Tradycja ukazuje św. Mikołaja jako gorliwego obrońcę wiary wobec herezji, którym przeciwstawia się cały Kościół na Synodzie Nicejskim, gdzie wypracowano wspólne dla wszystkich chrześcijan wyznanie wiary.
Bracia i siostry!
Najważniejsze — nie milczeć! — Jeżeli widzimy, że dokonuje się bluźnierstwo lub świętokradztwo to musimy koniecznie reagować i powstrzymywać dokonującą się nieprawość.
I nie jest absolutnie ważne z kim mamy do czynienia, czy to bezdomny żebrak, czy oligarcha, czy biskup.
Musimy postępować tak jak uczył nas święty Jan Chryzostom:
„A gdy teraz mowa jest o bluźnierstwie to chcę prosić was wszystkich o jedną przysługę zamiast tej mowy i rozważania, — a mianowicie, żebyście w mieście powstrzymali tych, którzy bluźnią.
Jeśli usłyszysz, że ktoś na rozdrożu lub na placu bluźni Bogu to podejdź i zgań go.
— Jeśli trzeba będzie go uderzyć — to nie wahaj się, uderz go w twarz, rozbij mu usta, uświęć swoją rękę ciosem — i jeżeli oskarżą cię i zaciągną do sądu, idź…”
„Niech wiedzą żydzi i Grecy, — że chrześcijanie to stróże, obrońcy, rządcy i nauczyciele miasta (…)
— i niech to samo wiedzą rozpustnicy i zdeprawowani, — że właśnie oni muszą bać się sług Bożych — ażeby, — jeżeli zechcą powiedzieć coś podobnego, — oglądali się wokół siebie i dygotali ze strachu, aby chrześcijanin nie podsłuchał, nie zaatakował i dotkliwie nie pobił”
Czytaj dalej „Musimy postępować tak jak uczył nas święty Jan Złotousty ( Chryzostom )”
Dom ubogiego Symforiona kamieniarza stał przy głównym placu Myry, górującym wysoko nad piaskowzgórzem licyjskim. W oddali błękitniało morze. Białe żagle, podobne motylom, skupiały się wokoło błyszczących w słońcu portowych ramion Andriaku.
Plac był duży, nieustannie wypełniony tłumem ruchliwym i gwarnym, wieczną radość dla oczu dziecięcych stanowiącym, przeto Prakseda, Sekundus i Ab-don, nędzne potomstwo ubogiego Symforiona, przesiadywali całe dnie przed domem, sycąc oczy, by oszukać głód żołądka.
Nagie ich ciałka wystalizną kości jaskrawo wyrażały zadawnioną biedę. Zapadłe głęboko oczy wpierały się pożądliwie w nieosiągnięty nigdy przedmiot marzeń: gorące placki miodne, maczane w oliwie, grubego handlarza Gorgona, sąsiada.
Gdy na cienkim trójzębie żelaznym rozdawał placki szczęśliwcom, mogącym zapłacić za nie ćwierć obola, oliwa kapała na gorącą blachę, przypalając się z sykiem, i rozkoszna woń dochodziła aż ku dzieciom, powodując łaskotanie w krzyżu i napływ śliny do wyschniętej grdyki.
Bazylika św. Mikołaja w Bari we Włoszech, w której spoczywają relikwie świętego, przeniesione z Turcji _Agencja FORUM_fakty.interia.pl6 grudnia (stało się to między rokiem 345 a 352) — po długich latach błogosławionych rządów św. Mikołaj odszedł po nagrodę do Nieba. Ciało świętego zostało pochowane ze czcią w Mirze, gdzie przetrwało do roku 1087.
Dnia 9 maja tegoż roku zostało przewiezione do miasta włoskiego Bari. Dnia 29 września 1089 roku uroczyście poświęcił jego grobowiec w bazylice wystawionej ku jego czci papież bł. Urban II.
Tu właśnie przy grobie św. Mikołaja odbył się w roku 1098 synod, który miał za cel połączenie Kościołów prawosławnego z rzymskim. Przewodniczył na tym synodzie papież bł. Urban II. — Wśród zgromadzonych 184 biskupów był także prymas Anglii, arcybiskup św. Anzelm z Canterbury, który w tym czasie był na wygnaniu.
W Bari przy bazylice św. Mikołaja istnieje dokument z wieku XII, opisujący dokładnie dzieje sprowadzenia relikwii świętego.
forumdlazycia lifeStyl 
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.