Misterium tremendum

†††

Pewnego razu – gdy tłum cisnął się do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret – zobaczył dwie łodzie stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci. Wszedłszy do jednej łodzi, która należała do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy.

Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona:

«Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!»

A Szymon odpowiedział:

«Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci».

Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. — Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą.   — Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały.

Widząc to, Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł:

«Wyjdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym».

I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali;   —  jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona.

A Jezus rzekł do Szymona:

«Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił».

I wciągnąwszy łodzie na ląd, zostawili wszystko i poszli za Nim.

Czym jest siedem pieczęci i siedem trąb w Księdze Objawienia?

trzybiada.pl

Pytanie:   —  Czym jest siedem pieczęci i siedem trąb w Księdze Objawienia?

Odpowiedź:  —  Siedem pieczęci (Księga Objawienia 6.1-17, 8.1-5), — siedem trąb (Księga Objawienia 8.6-21, 11.15-19) — oraz siedem czasz (Księga Objawienia 16.1-21)   — są trzema następującymi po sobie sądami Bożymi w końcu wieków.

Sądy stają się sroższe, — przynosząc coraz to większe spustoszenie, w miarę jak przybliża się koniec wieków.

Siedem   pieczęci,   trąb   i   czasz  są ze sobą powiązane.  — Siedem   pieczęci   —   wprowadza   siedem   trąb   (Księga Objawienia 8.1-5), —  siedem trąb z kolei wprowadza   — siedem czasz (Księga Objawienia 11.15-19, 15.1-8).

Pierwsze cztery z siedmiu pieczęci znane są jako czterej jeźdźcy apokalipsy.

1. Pierwsza pieczęć przedstawia antychrysta (Księga Objawienia 6.1-2).
2. Druga pieczęć wywołuje wielką wojnę (Księga Objawienia 6.3-4).
3. Trzecia z siedmiu pieczęci wywołuje głód (Księga Objawienia 6.5-6).
4. Czwarta pieczęć przynosi plagę, większy głód i dalsze wojny (Księga Objawienia 6.7-8).

„Oto Baranek Boży” – komentarz Jana Chryzostoma

————————————————-

Stało się to w Betanii nad Jordanem, gdzie był Jan Chrzciciel. Na drugi dzień zobaczył Jezusa przychodzącego do niego i powiedział:

—  „Oto Branek Boży, który gładzi grzech świata”.

Wielkim   dobrem  jest wyznanie, odważne mówienie i innego rodzaju sposoby  złożenia wyznania Chrystusowi, —   tak   samo  wielkim i wspaniałym,  —  że jednorodzony Syn Boga przyzna się przed Ojcem do takiego   człowieka,   chociaż  nie jest to równa wymiana.

Ty bowiem wyznajesz Go na ziemi, On zaś wyznaje w niebiosach, ty w obecności   ludzi,   On   wobec   Ojca   i   wszystkich   Aniołów.

Takim   człowiekiem   był   Jan,  —  nie  obawiał się ani o bogactwo, ani o sławę,   ani   o   żadną   inną   ludzką   rzecz, 

— ale wszystkie te sprawy lekceważył i ze zdumiewającą  wolnością głosił wszystkim   sprawy  związane z Chrystusem.

Kto odda swoje życie, zachowa je – św. Augustyn / Komentarz do Ewangelii św. Jana, LI, 8-10

Współcześni Męczennicy za Wiarę

8. Wśród   tych,   którzy   przybyli,  aby oddać pokłon Bogu podczas święta, byli też niektórzy poganie. Oni więc podeszli do Filipa, który pochodził z Betsaidy w Galilei, i prosili go mówiąc:

—  „Panie,   chcemy   zobaczyć   Jezusa”.

Filip   poszedł   i   powiedział   do  Andrzeja, a Andrzej i Filip z kolei powiedzieli to Jezusowi.

Posłuchajmy, co Pan na to odpowiedział.

—  „Oto   Żydzi   chcą   Go zabić, a poganie zobaczyć. Jednak także spośród   żydów  pochodzili ci, którzy wołali: „Błogosławiony, Który idzie   w   Imię   Pańskie,   Król   Izraela”.

Oto   ci   z   obrzezania,   tamci   z   nieobrzezania, —  niczym dwie ściany biegnące   z   różnych   kierunków   i zbiegające się w jednej wierze w Chrystusa przez pocałunek pokoju.

Betania, oślę i oślica – Beda Czcigodny / Komentarz do Ewangelii św. Marka

A   gdy się zbliżali do Jerozolimy i Betanii na Górze Oliwnej, posłał dwóch   spośród   swoich   uczniów   i   powiedział   im:   » idźcie   do      wsi, która jest przed wami«.

Betania jest miasteczkiem, czy miastem na stoku Góry Oliwnej jakieś piętnaście stadiów od Jerozolimy – jak objaśnia Jan – gdzie Łazarz został wskrzeszony z martwych. Do dzisiaj stoi tam kościół upamiętniający to wydarzenie. —  Nazwa „Betania” oznacza zaś „dom posłuszeństwa”.

Słusznie  więc Pan, zamierzając przybyć do Jerozolimy i odkupić świat Swoją Krwią najpierw wyniósł Swoją obecnością Betanię, gdzie także został namaszczony przez pobożną kobietę mistycznym olejkiem,

— ponieważ nauczając licznych ludzi przed Swoją Męką wybudował Sobie dom posłuszeństwa, w którym zamieszkiwał przez Ducha łaski, a rozradowany pobożnym postępowaniem tych ludzi został niejako namaszczony wonnym olejkiem.

Błogosławiony, Który przychodzi w Imię Pana: KRÓL IZRAELA – Kazanie św. Andrzeja z Krety, biskupa na Niedzielę Palmową

W: Kiedy  lud usłyszał, † że Jezus przybywa do Jerozolimy, wybiegł Mu naprzeciw. / Ogromny tłum słał swe płaszcze na drodze, / inni obcinali gałązki z drzew, / rzucali je na drogę i wołali:  * Hosanna Synowi Dawidowemu; / błogosławiony, Który przychodzi w Imię Pańskie.

K: Tłumy,   które   Go   poprzedzały   i   które  szły  za  Nim,  wołały głośno.

W:   Hosanna Synowi Dawidowemu; / błogosławiony, Który przychodzi w Imię Pańskie.  (J 12; 12-13; Mt 21; 8-9.)

—————————

Błogosławiony,  Który  przychodzi  w  Imię Pana,   Król Izraela

Chodźcie, wstąpmy i my na Górę Oliwną!  Biegnijmy naprzeciw Chrystusa, Który powraca dzisiaj z Betanii i spieszy dobrowolnie na tę Swoją świętą i czcigodną Mękę, aby wypełnić do końca tajemnicę naszego zbawienia.

Przychodzi więc,  i   z   własnej   woli   odbywa  drogę w stronę Jerozolimy. Ten,   Który   dla nas zstąpił   z   Nieba,   aby   wespół  z Sobą wywyższyć tych, co   leżą   w   prochu   ziemi   i   posadzić   ich,   jak   mówi   Pismo:

„ponad wszelką Zwierzchnością,  i Władzą,  i Mocą, i Panowaniem, i ponad   wszelkim   innym   imieniem   wzywanym”.

Przychodzi zaś nie z dumą i przepychem, jak ten, co chciwie szuka sławy. On

—    „nie   będzie   się   spierał   ani  krzyczał, i nikt nie usłyszy Jego głosu”.

Będzie   natomiast   cichy   i  łagodny, lichego odzienia i skromny w urządzaniu wystawności   Swojego   wejścia.

Nuże więc,   biegnijmy   razem   z   Chrystusem,   Któremu   spieszno   na  Mękę.

Naśladujmy   tych,   co   wyszli   Mu   na   spotkanie,   ale  nie w ten sposób, by   słać   na   drodze   gałązki   palm   i   oliwek, oraz kłaść kosztowne szaty,

—  lecz   my  sami, jak tylko możemy, rozścielmy się na ziemi, w pokorze ducha   i   prostocie   serca,   abyśmy   przyjęli   nadchodzące Słowo i pochwycili   Boga,   Który   nigdzie   nie   daje   się   ująć.

Nasze uświęcenie przez Ofiarę Chrystusa – św. Paweł Apostoł

Nasze uświęcenie przez Ofiarę Chrystusa – św. Paweł Apostoł z Listu do Hebrajczyków  (10; 1-18)

Bracia:   Prawo,  posiadając tylko cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, przez te same ofiary, corocznie ciągle składane, nie może nigdy udoskonalić tych, którzy się zbliżają. Czyż bowiem nie przestano by ich składać,   gdyby   składający   je   raz na zawsze oczyszczeni nie mieli już żadnej świadomości grzechów; Ale przez nie każdego roku odbywa się przypomnienie  grzechów: Niemożliwe jest bowiem, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy.

Przeto przychodząc na świat, mówi:

” Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało; całopalenia i ofiary   za   grzech   nie   podobały   się   Tobie.   Wtedy   rzekłem:   »Oto idę«; w zwoju księgi napisano o Mnie, abym spełniał wolę Twoją Boże”.

Wyżej powiedział:

  „Ofiar,   darów,  całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie   podobały   się   Tobie”,

—   choć składa się je na podstawie Prawa.

Następnie   powiedział:  —  „Oto   idę,   abym   spełniał   wolę  Twoją”.

Usuwa   jedna ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy   przez   Ofiarę  Ciała   Jezusa   Chrystusa   raz   na  zawsze.