362. sposoby UPA na mordowanie Polaków

Fot.: Władysława Siemaszków/commons.wikimedia.org

Ta zbrodnia jest najbardziej przerażająca, ale o niej nie chcecie głośno mówić.

W lutym 1943 roku UPA (Ukraińska Powstańcza Armia) rozpoczęła masową eksterminację ludności polskiej mieszkającej na Wołyniu. W wyniku „rzezi wołyńskiej” śmierć poniosło 50-60 tysięcy Polaków i około 2,5 tysiąca Ukraińców. Poniżej prezentujemy 362. sposoby na torturowanie i mordowanie obywateli Polski, stosowane przez UPA i współpracującej z nią ludności ukraińskiej.

• Wbijanie dużego i grubego gwoździa do czaszki głowy.
• Zdzieranie z głowy włosów ze skórą (skalpowanie).
• Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czaszkę głowy.
• Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czoło.
• Wyrzynanie na czole „orła”.
• Wbijanie bagnetu w skroń głowy.
• Wyłupywanie jednego oka.
• Wybieranie obu oczu.
• Obcinanie nosa.
• Obcinanie jednego ucha.
• Obrzynanie obydwu uszu.
• Przebijanie zaostrzonym grubym drutem ucha na wylot drugiego ucha.
• Obrzynanie warg.
• Obcinanie języka.
• Pieczenie żywcem w piecu chlebowym.
• Podrzynanie gardła i wyciąganie przez otwór języka na zewnątrz.
• Podrzynanie gardła i wkładanie do otworu szmaty.
• Wybijanie zębów.
• Łamanie szczęki.
• Rozrywanie ust od ucha do ucha.
• Kneblowanie ust pakułami przy transporcie jeszcze żywych ofiar.
• Podcinanie szyi nożem lub sierpem.
• Zadawanie ciosu siekierą w szyję.
• Pionowe rozrąbywanie siekierą głowy.
• Skręcanie głowy do tyłu.
• Robienie miazgi z głowy przez wkładanie głowy w ściski zaciskane śrubą.
• Obcinanie głowy sierpem.
• Obcinanie głowy kosą.
• Odrąbywanie głowy siekierą.
• Zadawanie ran kłutych w głowie.
• Cięcie i ściąganie wąskich pasów skóry z pleców.
• Zadawanie innych ran ciętych na plecach.
• Zadawanie ciosów bagnetem w plecy.
• Łamanie kości żeber klatki piersiowej.
• Zadawanie ciosu nożem lub bagnetem w serce lub okolice serca.
• Zadawanie ran kłutych nożem lub bagnetem w pierś.
• Obcinanie kobietom piersi sierpem.
• Obcinanie kobietom piersi i posypywanie ran solą.
• Obrzynanie sierpem genitalii ofiarom płci męskiej.
• Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską.
• Zadawanie ran kłutych brzucha nożem lub bagnetem.
• Przebijanie brzucha ciężarnej kobiecie bagnetem.
• Rozcinanie brzucha i wyciąganie jelit na zewnątrz u dorosłych.
• Rozcinanie brzucha kobiecie w zaawansowanej ciąży i w miejsce wyjętego płodu, wkładanie np. żywego kota i zaszywanie brzucha.
• Rozcinanie brzucha i wlewanie do wnętrza wrzątku – kipiącej wody.
• Rozcinanie brzucha i wkładanie do jego wnętrza kamieni oraz wrzucanie do rzeki.
• Rozcinanie kobietom ciężarnym brzucha i wrzucanie do niego potłuczonego szkła.
• Wyrywanie żył od pachwy, aż do stóp.
• Wkładane do pochwy – vaginy rozżarzonego żelaza.
• Wkładanie do vaginy szyszek sosny od strony wierzchołka.
• Wkładanie do vaginy zaostrzonego kołka i przepychanie go aż do gardła, na wylot.
• Rozcinanie kobietom przodu tułowia ogrodniczym scyzorykiem, od vaginy, aż po szyję i pozostawienie wnętrzności na zewnątrz.
• Wieszanie ofiar za wnętrzności.
• Wkładanie do vaginy szklanej butelki i jej rozbicie.
• Wkładanie do anusa szklanej butelki i jej stłuczenie.
• Rozcinanie brzucha i wsypywanie do wnętrza karmy dla zgłodniałych świń tzw. osypki, który to pokarm wyrywały razem z jelitami i innymi i wnętrznościami.
• Odrąbywanie siekierą jednej ręki.
• Odrąbywanie siekierą obydwu rąk.
• Przebijanie dłoni nożem.
• Obcinanie palców u ręki nożem.
• Obcinanie dłoni.
• Przypalanie wewnętrznej strony dłoni na gorącym blacie kuchni węglowej.
• Odrąbywanie pięty.
• Odrąbywanie stopy powyżej kości piętowej.
• Łamanie kości rąk w kilku miejscach tępym narzędziem.
• Łamanie kości nóg w kilku miejscach tępym narzędziem.
• Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską, obłożonego z dwóch stron deskami.
• Przecinanie tułowia na wpół specjalną piłą drewnianą.
• Obcinanie piłą obu nóg.
• Posypywanie związanych nóg rozżarzonym węglem.
• Przebijanie gwoździami rąk do stołu, a stóp do podłogi.
• Przybijanie w kościele na krzyżu rąk i nóg gwoździami.
• Zadawanie ciosów siekierą w tył głowy, ofiarom ułożonym uprzednio twarzą do podłogi.
• Zadawanie ciosów siekierą na całym tułowiu.
• Rąbanie siekierą tułowia na części.
• Łamanie na żywo kości nóg i rąk w tzw. kieracie.
• Przybijanie nożem do stołu języczka małego dziecka, które później wisiało na nim.
• Krajanie dziecka nożem na kawałki i rozrzucanie ich wokół.
• Rozpruwanie brzuszka dzieciom.
• Przybijanie bagnetem małego dziecka do stołu.
• Wieszanie dziecka płci męskiej za genitalia na klamce drzwi.
• Łamanie stawów nóg dziecka.
• Łamanie stawów rąk dziecka.
• Zaduszenie dziecka przez narzucenie na nie różnych szmat.
• Wrzucanie do głębinowych studni małych dzieci żywcem.
• Wrzucanie dziecka w płomienie ognia palącego się budynku.
• Rozbijanie główki niemowlęcia przez wzięcie go za nóżki i uderzenie o ścianę lub piec.
• Powieszenie za nogi zakonnika pod amboną w kościele.
• Wbijanie dziecka na pal.
• Powieszenie na drzewie kobiety do góry nogami i znęcanie się nad nią poprzez odcięcie piersi i języka, rozcięcie brzucha i wybieranie oczu oraz odcinanie nożami kawałków ciała.
• Przybijanie gwoździami małego dziecka do drzwi.
• Wieszanie na drzewie głową do góry.
• Wieszanie na drzewie nogami do góry.
• Wieszanie na drzewie nogami do góry i osmalanie głowy od dołu ogniem zapalonego pod głową ogniska.
• Zrzucanie w dół ze skały.
• Topienie w rzece.
• Topienie poprzez wrzucenie do głębinowej studni.
• Topienie w studni i narzucanie na ofiarę kamieni.
• Zadźganie widłami, a potem pieczenie kawałków ciała na ognisku.
• Wrzucenie dorosłego w płomienie ogniska na polanie leśnej, wokół którego ukraińskie dziewczęta śpiewały i tańczyły przy dźwiękach harmonii.
• Wbijanie zaostrzonego koła do brzucha na wylot i utwierdzanie go w ziemi.
• Przywiązanie do drzewa człowieka i strzelanie do niego jak do tarczy strzelniczej.
• Prowadzenie nago lub w bieliźnie na mrozie.
• Duszenie przez skręcanie namydlonym sznurem zawieszonym na szyici zwanym arkanem.
• Wleczenie po ulicy tułowia przy pomocy sznura zaciśniętego na szyi.
• Przywiązanie nóg kobiety do dwóch drzew oraz rąk ponad głową i rozcinanie brzucha od krocza do piersi.
• Rozrywanie tułowia przy pomocy łańcuchów.
• Wleczenie po ziemi przywiązanego do pojazdu konnego.
• Wleczenie po ulicy matki z trojgiem dzieci, przywiązanych do wozu o zaprzęgu konnym w ten sposób, że jedną nogę matki przywiązano łańcuchem do wozu, a do drugiej nogi matki jedną nogę najstarszego dziecka, a do drugiej nogi najstarszego dziecka przywiązano nogę młodszej go dziecka, a do drugiej nogi młodszego dziecka przywiązano nogę dziecka najmłodszego.
• Przebicie tułowia na wylot lufą karabinu.
• Ściskanie ofiary drutem kolczastym.
• Ściskanie drutem kolczastym dwóch ofiar razem.
• Ściskanie więcej ofiar razem drutem kolczastym.
• Periodyczne zaciskanie tułowia drutem kolczastym i co kilka godzin polewanie ofiary zimną wodą w celu odzyskania przytomności i odczuwaj nią bólu i cierpienia.
• Zakopywanie ofiary do ziemi na stojąco po szyję i w takim stanie jej pozostawienie.
• Zakopywanie żywcem do ziemi po szyję i ścinanie później głowy kosą.
• Rozrywanie tułowia na wpół przez konie.
• Rozrywanie tułowia na wpół poprzez przywiązanie ofiary do dwóch przygiętych drzew i następnie ich uwolnienie.
• Wrzucanie dorosłych w płomienie ognia palącego się budynku.
• Podpalenie ofiary oblanej uprzednio naftą.
• Okładanie ofiary dookoła słomą – snopem i jej podpalenie, czyniąc w ten sposób tzw. pochodnię Nerona.
• Wbijanie noża w plecy i pozostawienie go w ciele ofiary.
• Wbijanie niemowlęcia na widły i wrzucanie go w płomienie ognia.
• Wyrzynanie żyletkami skóry z twarzy.
• Wbijanie dębowych kołków pomiędzy żebra.
• Wieszanie na kolczastym drucie.
• Zdzieranie z ciała skóry i zalewanie rany atramentem oraz oblewanie jej wrzącą wodą.
• Zadawanie dzieciom tyle ciosów nożem, ile ofiara miała lat.
• Wycinanie na czole znaku krzyża w obrządku łacińskim.
• Wieszanie dzieci na drucie kolczastym.
• Stosowanie tzw. chińskiej tortury, tj. bicie po piętach żelaznym prętem.
• Wieszanie ofiary na drucie telefonicznym. Oznaczało to w umownym zbrodniczym słownictwie banderowskim – „robić telefon”.
• Odrzynanie głowy od tułowia piłą ciesielską.
• Rozbieranie ofiary do naga oraz nakazywanie tańczenia na lodzie i strze­lanie po nogach, a rannych spychanie do przerębli pod lód.
• Wyrywanie obcęgami paznokci.
• Bicie kijami i drewnianymi pałkami po całym ciele.
• Przypalanie ofiary płomieniami świecy.
• Skrępowanie rąk i nóg drutem kolczastym, a na szyję zakładanie linki z pętlą – jak do wieszania, a koniec linki uwiązany na sztywno do skrępowanych na plecach rąk, tak, że najmniejszy ruch rękami zaciskał pętlę na szyi. Kiedy torturowany tracił przytomność, oprawcy oblewali go zimną wodą.
• Układanie ofiar rzędem twarzą do ziemi i dokonywanie zabójstwa strzałem w okolice serca.
• Wbijanie kilku i więcej gwoździ do czaszki głowy.
• Rozrywanie małych dzieci za nóżki i wrzucanie ich do studni.
• Rozcięcie ust kosą i włożenie kartki z ukraińskim napisem: „Będziesz miał Polskę od morza do morza”.
• Uderzenie łomem w głowę niemowlęcia.
• Odcięcie siekierą nóżki i rączki kilkuletniemu dziecku, a następnie głowy.
• Mordowanie sposobem „garrota” znanym inkwizytorom średniowiecza – przy pomocy żelaznej obręczy zaciskanej na szyi katowanego, dopóki nie złamią się kręgi szyjne. Częstokroć żelazną obręcz zastępował sznur zaciągany na szyi i zaciskany za pomocą kołka. Człowiek ginął w straszliwych mękach. Oprawcy OUN-UPA nazywali to – „krępulcy”.
• Wyrywanie ofiarom rzepki kolanowej.
• Wieszanie przy pomocy tzw. chodzącej szubienicy, którą stanowił nie­kiedy członek OUN-UPA, który oprócz pistoletu, czy pistoletu maszynowego nosił przy sobie rzemienną pętlę, którą znienacka od tyłu zarzucał ofierze na szyję, a potem podciągnąwszy ją do góry przez ramię, odrywał od ziemi i tak długo trzymał, dopóki ta nie wyzionęła ducha rta jego plecach.
• Odrąbywanie główek dzieciom.
• Przestrzelenie obydwu nóg, wykłucie oczu, po kawałeczku obcinanie rąk, uszu, warg, wyrywanie z piersi serca, rozbicie kolbą karabinu głowy i jej oderżnięcie.
• Rozcinanie brzucha, wyłamywanie rąk, dobijanie kołkami.
• Przeżynanie ofiary na trzy części.
• Wykręcanie rąk i nóg, wyrywanie włosów i wykluwanie oczu.
• Ukrzyżowanie księży rzymsko – katolickich na krzyżach misyjnych.
• Zakopywanie do ziemi żywcem.
• Wiązanie rozżarzonym (rozpalonym do czerwoności) drutem.
• Sadzanie ofiary na gorącym tzw. blacie kuchni węglowej.
• Wkładanie drzazg pod paznokcie.
• Cięcie i ściąganie pasa skóry z dołu z okolicy kręgosłupa ku górze, przez nawijanie skóry na patyk wzdłuż kręgosłupa, poprzez kark i głowę aż do czoła.
• Zabijanie dzieci przez uderzanie głową o ścianę.
• Zabijanie dzieci przez uderzanie głową o drzewo.
• Rąbanie ofiary siekierą na trzy części.
• Zabijanie drewnianymi kołkami.
• Wycinanie znaków krzyża na ciele wraz z obcinaniem języka i uszu.
• Przywiązywanie drutem kolczastym kamienia u szyi i topienie ofiary w nurtach rzeki.
• Rąbanie kilkumiesięcznego dziecka siekierą na cztery części.
• Wycinanie krzyża na czole i rozdarcie ciała na strzępy.
• Krępowanie małżonków razem drutem kolczastym i wrzucanie ich żyw­cem do rzeki.
• Zasypywanie ofiary gorącą szlaką z pieca centralnego ogrzewania.
• Przybijanie ojca i syna gwoździami do podłogi.
• Kładzenie na podłodze i kolejno odrąbywanie im głów.
• Odrąbywanie siekierą głowy poprzez zęby.
• Rozcinanie brzucha ciężarnym kobietom i wybieranie płodu.
• Zamurowywanie dzieci żywcem w piwnicach klasztoru karmelitańskiego w Wiśniowcu.
• Zdzieranie żywcem skóry ofiary i polewanie otwartej rany wrzątkiem.
• Przywiązywanie do belki nóg kilkakrotnie zgwałconej dziewczyny i zanurzanie ofiary w studni głową w dół.
• Roztrzaskanie głowy kolbą karabinu.
• Nasadzanie małych dzieci na ogrodzeniowe zaostrzone sztachety.
• Wrzucanie do dołu po wykopanym torfie, skrępowanej ofiary z uwiąza­nym kamieniem u szyi, gdzie następowało utonięcie.
• Przywiązywanie ofiar drutem kolczastym za szyję do słupków, przy których męczyli się i umierali z wykrwawienia się.
• Przywiązywanie ofiar do końskich ogonów i wleczenie ich po drodze kilka, a nawet niekiedy kilkanaście kilometrów, aż do zgonu.
• Poćwiartowanie ofiary, a jej szczątki rozrzucanie na drodze.
• Rozdeptywanie główki niemowlęcia z wyrywaniem rączki i nóżek i przypinaniem napisu w języku ukraińskim: „Polski Orzeł”.
• Mordowanie ofiar przy użyciu różnych narzędzi.
• Wiązanie ofiar drutem kolczastym i wrzucanie ich do studni.
• Odrąbywanie na pniu głowy toporem i przez uniesienie jej do góry, po­kazywanie innym oprawcom.
• Podrzynanie szyi i cięcie nożem piersi ofiary.
• Zabijanie nożem dziecka, a następnie rozbijanie główki siekierą.
• Rozpłatanie brzemiennej kobiecie brzucha i wycięcie na plecach pasa skóry.
• Gwałcenie młodej dziewczyny przez trzy dni i wrzucenie ciała do suchej studni głębinowej w lesie.
• Wydłubanie oczu, obcięcie języka, rąk i nóg i podparcie korpusem drzwi domu.
• Wiązanie drutem kolczastym i wrzucenie ofiar w płomienie ognia.
• Odrzynanie piłą głowy.
• Zabijanie drągami.
• Zakopywanie żywcem dorosłych i dzieci.
• Mordowanie przy użyciu wideł i siekier.
• Podrzucanie małych dzieci na widłach.
• Zbiorowe gwałcenie kobiet do utraty życia i uprawianie nekrofilii.
• Przywiązanie ofiary do drzwi i przez biesiadujących upowców – na przemian wycinanie pasów skóry i przypiekanie głowniami, aż do skonania.
• Przywiązanie do zaprzęgu konnego i wleczenie ofiary po ziemi, a następnie spalenie w stodole.
• Kłucie widłami, aż do utraty życia.
• Zabijanie przez zgniecenie ofiary podwaliną dębową.
• Wbijanie w otwarte usta żelaznego pręta i dobijanie kolbą karabinu.
• Uderzanie obuchem siekiery w głowę.
• Rozrywanie dzieci przywiązanych za rączki do drzewa.
• Uśmiercanie dzieci trującą substancją, dawaną przymusowo do wdychania.(Wspólna zbrodnia niemiecka-ukraińsko-szowinistyczna)
• Związywanie ofiar drutem kolczastym, bicie, szydzenie i naigrywanie się z nich, przed utopieniem ich w rzece.
• Malowanie jajek wielkanocnych krwią polską w Wielki Piątek w 1943 r.
• Przywiązywanie do drzew i podpalanie lub pozbawianie różnych części ciała.
• Pieczenie ofiar żarem płonących zabudowań.
• Pozbawianie życia przez wrzucanie do piwnic butelek z łatwopalnym płynem i płonących żagwi.
• Kłucie ofiary aż do zgonu, nożycami do strzyżenia owiec.
• Zawiązywanie pętli z drutu na szyi i ciągnięcie za koniem.
• Wrzucanie żywych ofiar do studni i w ten sposób topienie ich.
• Zakopywanie ofiar w ziemi do połowy tułowia i ściąganie skóry pasami, aż do uśmiercenia.
• Wymuszanie picia dziegciu i znęcanie się nad ofiarami, aż do zejścia.
• Sadystyczne mordowanie siekierami ofiar mających ręce związane drutem do tyłu.
• Duszenie rękami nieletnich dzieci.
• Wypalanie swastyki na policzku – symbolu przemocy i barbarzyństwa faszystów niemieckich – następnie związanie ofiary i utopienie w tzw. wyrobisku.
• Wycięcie pępka i wyciągnięcie jelit, którymi okręcano drzewo.
• Rozprucie brzucha brzemiennej kobiecie, wyjęcie płodu i wbicie go na kołek.
• Wydłubanie oczu i robienie z języka tzw. „krawata”.
• Przybicie kobiety gwoździami do drzwi, obcięcie jej piersi i wyprucie’ z łona wnętrzności.
• Przybicie dziecka do stołu za język.
• Uduszenie dziecka paskiem.
• Zabijanie uderzeniami kolby karabinu w głowę.
• Przybijanie ofiary kołkiem do ziemi przez brzuch.
• Obnoszenie po wsi – na widok publiczny – ciała małych dzieci nabitych na widły.
• Obcięcie piersi matce i siedemnastoletniej córce, następnie, krwią z ich ciał, dokonanie napisu na ścianie mieszkania w języku ukraińskim: „Śmierć Lachom!”.
• Przywiązanie nagich ofiar do sań za ręce drutem kolczastym i wleczenie ich przez wieś, w końcu zarąbanie siekierami i wrzucenie do studni.
• Przywiązanie do konia z rękami związanymi drutem kolczastym i wleczenie ofiary, bijąc i kłując bagnetem, aż do skonania.
• Zamęczanie ofiar biciem drągami i kamieniami.
• Rąbanie powolne – najpierw rąk, później nóg aby według życzenia ukraińskich szowinistów: „Polska morda dłużej się męczyła”.
• Przybijanie ofiary gwoździami do ściany stodoły i co około pół godziny podawanie jej octu do ust.
• Maltretowanie i gwałcenie grupy dziewcząt i kobiet, aż do zejścia i wrzucenie zwłok do szkolnej ubikacji.
• Znęcanie się i żywcem wrzucanie dorosłych do studni głębinowych.
• Bicie do utraty przytomności i na przemian polewanie zimną wodą ofiary, znęcanie się i wyrzucenie na śnieg i mróz.
• Zabijanie widłami, a następnie porżnięcie ciała na kawałki.
• Wieszanie dzieci na hakach kuchennych.
• Podeptanie rannego i dobicie uderzeniem w tył głowy.
• Zabijanie leżących twarzami do ziemi strzałami w tył głowy i dobijanie rannych ciosami bagnetów
• Mordowanie uderzeniem w tył głowy siekierą lub wielkimi maczugami drewnianymi.
• Zabijanie uderzeniem w tył głowy specjalnym młotkiem – narzędziem do zabijania zwierząt domowych w kształcie trójkąta u podstawy.
• Spalenie żywcem ofiary w stogu siana, po czym zabawianie się: muzykowanie, śpiewanie i tańczenie.
• Wbicie w czoło gwoździa i pozostawienie kartki w języku ukraińskim treści ; „On mnie chlebem karmił, a ja jego za to zabiłem”.
• Odrąbanie jednej ręki mężowi i odcięcie piersi żonie oraz związanie dru­tem kolczastym obojga małżonków i powieszenie ich w studni głębinowej głowami w dół.
• Przybicie ofiary za język do stodoły oraz wbicie kołka w klatkę piersiową.
• Wydłubanie oczu i wycięcie języka oraz przywiązanie drutem kolczastym do drzewa głową w dół.
• Związanie starca i przeprowadzenie „dla zabawy” operacji wyrostka robaczkowego rozcinając ofierze brzuch scyzorykiem. Z kolei do wnętrza napchanie mchu i zaszycie brzucha sznurkiem oraz wyrwanie języka, zbicie drągami i zakopanie płytko w ziemi i na tym miejscu rozpalenie ogniska.
• Zakneblowanie ust kołkami i podziurawienie głowy oraz zaciśnięcie szyi sznurkami.
• Zakopywanie żywcem kilkumiesięcznych dzieci.
• Przywiązywanie do wozu konnego młodzieńca i nakazanie w czasie ja­zdy biec do utraty sił.
• Zatłuczenie ofiary tzw. kijankami nad stawem.
• Palenie żywcem ofiar zapędzonych do stodół.
• Pieczenie ofiary w gorącej szlace.
• Zadręczanie ofiary do utraty życia.
• Wyjmowanie płodu ciężarnej kobiecie i wraz z wnętrznościami rozwieszanie go na krzakach.
• Przybijanie ofiary gwoździami do desek.
• Nadziewanie małego dziecka na bagnet i unoszenie ofiary do góry kręcąc nią wokół.
• Rozpruwanie młodym dziewczętom brzuchów.
• Wrzucenie ofiary do mrowiska, po uprzednim wydłubaniu oczu, obcięciu rąk i nóg.
• Zakłuwanie widłami.
• Rozpalanie ogniska na brzuchu ofiary, po uprzednim powaleniu na zie­mię, związaniu, wycięciu języka, wyłupaniu oczu, wyłamaniu rąk i nóg okręceniu głowy płaszczem.
• Powieszenie kobiety za nogi na drzewie, obcięcie piersi, wybranie oczu i wyciągnięcie wnętrzności z brzucha.
• Wleczenie za nogi przywiązane do konia, po czym powieszenie na drzewie.
• Obcięcie matce piersi i dziecku nóżki, a krwią napisanie na ścianie w języku ukraińskim: „Śmierć Lachom!”.
• Zamordowanie, po czym pokrajanie ciała na kawałki, wbicie w nie widelców i ułożenie na półmisku.
• Związanie drutem leśników i gajowych i wrzucenie ich w płomienie ognia dużego ogniska, po uprzednim oddawaniu na nich moczu, lżeniu i poniżaniu słownym, przy czym jedna z młodych Ukrainek załatwiła na nich swoją potrzebą fizjologiczną.
• Zagrzebywanie swoich ofiar na cmentarzu padłych zwierząt.
• Przywiązanie do drzewa, obcięcie języka, wydłubanie oczu i przecięcie piłą.
• Nabijanie na długi bagnet dwójki małych dzieci i śmianie się że to „Polski samolot”.
• Nasadzenie dwuletniego dziecka na widły i wystawienie go w oknie.
• Wbijanie dziecku motyki w brzuch.
• Związywanie ofiar drutem kolczastym i mordowanie ich nożami.
• Rozerwanie ust ofierze, która krzyknęła: Niech żyje Polska!
• Związanie drutem kolczastym i katowanie przez dwa dni.
• Nasadzenie dziewięciomiesięcznego dziecka żywcem na kołek oraz nabijanie na pozostałe kołki sześciu odrąbanych główek dziecięcych.
• Nabijanie dzieci na zaostrzone kołki i wrzucanie ich do studni.
• Odrąbywanie główek dzieciom na pniu do rąbania drewna.
• Przybicie ofiary do framugi okna.
• Przywiązanie do żelaznego łóżka babci i dwójki wnucząt, oblanie benzyną i spalenie.
• Pieczenie żywcem ofiary po uprzednim rozebraniu do naga, przywiązanie do drzewa i rozpalenie ogniska pod nią.
• Przebijanie widłami brzucha.
• Nabijanie dzieci na widły i podnoszenie do góry z ukraińskim zawołaniem do pozostałych oprawców: „Patrz! To polski Orzeł”.
• Przeżynanie piłą i dla ułatwienia tej czynności siadanie przez współoprawców na głowie i nogach ofiary.
• Rozprucie brzucha ciężarnej kobiecie i wyrzucenie nienarodzonego dziecka na gnojowisko z zawołaniem w języku ukraińskim: „Patrzcie jak lata polski orzeł”.
• Katowanie – męczenie ofiary na raty.
• Odrąbanie dwóch palców i rozcięcie głowy.
• Wrzucanie rannych do dołu z wapnem.
• Zmasakrowanie twarzy siekierą i odrąbanie rąk i nóg.
• Przywiązanie dziewczyny do drzewa i gwałcenie, po czym włożenie do vaginy rozżarzonego żelaza.
• Przybijanie matki z dziećmi do ściany z ukraińskim napisem: „Polskie orły”.
• Wrzucanie do dołu ofiar żywcem i przysypywanie ich piaskiem.
• Torturowanie ofiary na oczach żony i dzieci, aż do zgonu.
• Wsadzanie ofiary do beczki i bicie jej kijami, aż do skonania.
• Odrąbywanie po kawałku – w odcinkach około dziesięciocentymetrowych – stóp, dłoni, następnie kończyn nóg, aż do bioder, a rąk do ramion oraz posypywanie solą, a także wybieranie oczu, obcinanie nosów, uszu, zrywanie paznokci i rozcinanie brzuchów.
• Wypalanie oczu rozpalonym drutem.
• Rozrąbywanie głowy plastrami – po kawałku.
• Przecinanie siekierami i toporami dzieci na połówki – od głowy do dołu tułowia.
• Wbijanie kobietom zaostrzonego drzewca w krocze.
• Palenie żywcem sprowadzanych do budynku kobiet i dzieci i wrzucanie do wnętrza eksplodujących granatów.
• Przeżynanie tułowia piłą na cztery części i wykluwanie oczu oraz odcinanie języka i głowy, po czym zatknięcie głowy bez oczu i języka na żerdzi koło spalonego budynku.
• Najeżdżanie końmi na leżących na ziemi.
• Wrzucanie żywcem do studni głębinowej ofiar głowami w dół, po uprzednim wykłuciu nożem oczu.
• Przybijanie gwoździami ofiary do desek łóżka.
• Ściąganie skóry dłoni, tj. tzw. „zdejmowanie rękawiczek”, polegające na nacinaniu skóry nadgarstka ręki i zawijanie jej w dół, a niekiedy w górę.
• Wycięcie na skórze pleców cyfry „105”, tj. liczby lat ofiary i jej osolenie.
• Rozdeptanie główki dziecka oraz rozdarcie nóżek i rączek, pozostawia­jąc duży napis w języku ukraińskim: „Polski orzeł”.
• Wpędzanie mężczyzn do murowanej piwnicy i zabijanie ich eksplodu­jącymi granatami.
• Odrąbywanie toporem głów ofiarom na pniu do rąbania drewna, po uprzednim związaniu w tyle rąk i w dole nóg drutem kolczastym. Na pniu była kartka przymocowana drutem z napisem w języku ukraiń­skim: „Taka będzie śmierć wszystkim Polakom”.
• Męczenie chłopczyka uwiązanego za szyję do tzw. koromysła (jarzemka do noszenia dwóch wiader wody na ramionach) i podnoszenie jedne­go ramienia tego koromysła do góry, razem z dzieckiem. Gdy dziecko zaczęło się dusić i wymachiwać w powietrzu rękami i nogami, stawia­no je wówczas na ziemi. Był to pokaz dla grupy Ukraińców.
• Wypalanie gorącym drutem znaku swastyki na policzku.
• Związywanie drutem kolczastym rąk i nóg oraz wrzucenie ofiar w pło­mienie dużego ogniska.
• Zbiorowe gwałcenie dorosłej kobiety, po czym włożenie jej w krocze rozpalonego żelaza.
• Przecinanie czoła w poprzek.
• Przybijanie dzieci żywcem na krzyż gwoździami do ściany.
• Rozbijanie głów dziecięcych o narzędzia rolnicze.
• Uderzanie w tył głowy orczykiem od wozu.
• Zakopywanie rannych, jeszcze żyjących ofiar.
• Rozdarcie ofiary poprzez przywiązanie jednej nogi do drzewa, a drugiej do orczyka powozu konnego i jazdą.
• Wciskanie głowy rannego w gnojówkę, aż do uduszenia się.
• Przybijanie wyciągniętego języka gwoździem do brody, po uprzednim wybraniu gałek ocznych.
• Wbijanie całej siekiery w plecy.
• Okrutne opuszczanie krwi ofiarom i napełnienie balii ludzką krwią w klasztornej piwnicy o.o. Dominikanów w Podkamieniu.
• Wycięcie na czole znaku krzyża i obcinanie uszu i nosa.
• Zakłuwanie bagnetem i rozpalonymi prętami żelaznymi.
• Wyrwanie warkocza włosów i przekłuwanie bagnetem.
• Wbijanie dorosłych mężczyzn i kobiet na zaostrzone pale zakopane! w ziemi pionowo.
• Wbijanie w skroń gwoździa.
• Przywiązanie księdza wyznania rzymsko-katolickiego do drzewa i do połowy przerżnięcie piłą oraz nałożenie na głowę korony plecionej z drutu kolczastego. Ofiara służyła dziewczynom jako tarcza strzelnicza.
• Ukrzyżowanie na płotach – ogrodzeniach poprzez przybijanie rąk i nóg gwoździami.
• Zbiorowe gwałcenie kobiet, a następnie poddanie torturom takim jak: wycięcie języka, obcięcie piersi, zdzieranie pasów skóry.
• Związanie drutem kolczastym za nogi i przytroczenie do konia i ciągnięcie galopem po głazach kamiennych.
• Wieszanie na drzewie za obydwie ręce i podpalenie dolnych kończyn płomieniami ognia z rozpalonego pod drzewem ogniska.
• Przypalanie płomieniami świecy palców i dłoni, aż do utraty przytom­ności, po czym związanie i zastrzelenie.
• Bicie łańcuchem i maczugą z kolcami po całym ciele ofiary ułożonej na ławce, z przerwami na polewanie jej zimną wodą dla przywrócenia przytomności, po czym powieszenie na słupie.
• Krępowanie drutem kolczastym nóg i rąk oraz przez kilka dni pod­dawanie ofiar wymyślnym torturom, a jeszcze żyjących dobijanie sie­kierami.
• Gwałcenie siedemnastoletniej dziewczyny na oczach jej rodziców, po czym zamordowanie wszystkich.
• Wieszanie na „żurawiu” studni głębinowej.
• Kładzenie ofiary na gorącym blacie kuchni węglowej i nakładanie na nią brony, po której chodzono.
• Zadawanie ciosów nożem pod każde żebro, a gdy ofiara konała polewa­no zimną wodą z wiadra dla powrotu przytomności i ponowne zadawa­nie ciosów.
• Wrzucanie do klozetowego szamba żywych ofiar oraz bicie żelaznym narzędziem po głowie i wciskanie ich w głąb tego szamba.
• Podwieszanie pod pachy na drzewie w lesie i palenie pod ofiarą gałęzi chrustu.
• Wiązanie rąk drutem i zadawanie na całym ciele ran kłutych.
• Oskalpowanie – ściągnięcie skóry z głowy i twarzy – wraz z wybraniem oczu, obcięciem uszu, przecięciem krtani i wyciągnięciem przez nią ję­zyka.
• Obcięcie genitaliów, wydłubanie oczu i skłucie całego ciała cienkimi igłami.
• Porąbanie ośmiomiesięcznego dziecka na cztery części.
• Rozbieranie do naga, związywanie ofiary drutem kolczastym i wpycha­nie do przerębli pod lód rzeki.
• Przybicie bagnetem do stołu kilkumiesięcznego dziecka i włożenie mu do ust kawałka niedojedzonego kiszonego ogórka.
• Duszenie sznurem zakładanym na szyję i zabijanie ciosem noża w serce.
• Wyrywanie księżom wyznania rzymsko – katolickiego pulsujących serc z piersi, a niekiedy prezentowanie ich widzom i odliczanie na zegarku czasu trwanie agonii.
• Duszenie drutem kolczastym.
• Wypruwanie dzieciom wnętrzności i rozwieszanie jelit na ścianie w ja­kiś nieregularny sposób wraz z kartką wiszącą na gwoździu z napisem w ukraińskim języku: „Polska od morza do morza!”.
• Przybijanie dzieci do ściany z rozkrzyżowanymi rękami.
• Wyłamywanie dzieciom stawów rąk i nóg i przybicie martwego dziecka do stołu – na oczach dorosłych osób.
• Pozbawienie życia dwudziestoma dwoma i więcej ciosami noża.
• Przymocowanie tułowia do oparcia i rzucanie w nie nożami.
• Wiązanie – skuwanie rąk drutem kolczastym.
• Zadawanie śmiertelnych uderzeń łopatą.
• Przybijanie rąk do progu mieszkania.
• Przebijanie kołami dzieci na wylot.
• Wleczenie ciała po ziemi za nogi związane sznurem.
• Przybijanie małych dzieci dookoła grubego, przydrożnego drzewa, two­rząc w ten sposób tzw. „wianuszki”

———————-

Źródło: dziennik.artystyczny-margines.pl

362. sposoby UPA na mordowanie Polaków