Marek Hłasko w swym opowiadaniu „Drugie zabicie psa” (Kultura Nr 1-2 1965, Paryż) pisze:
„…I nie uwierzyłaby chyba również i w to, że widziałem w czterdziestym czwartym roku w Warszawie,
jak sześciu Ukraińców zgwałciło jedną dziewczynę z naszego domu a potem wyjęli jej oczy łyżką do herbaty;
i śmieli się przy tym i dowcipkowali…”.
Naród bez honoru musi zginąć.
Kanibal w typowej jarmułce z daszkiem. Ukraińska swołocz przemawiania na najbardziej honorowym miejscu w Polsce.
Polskie bydło rozparte na trybunach skwapliwie przysłuchuje się temu potokowi żargonu.
A to faktycznie i w tym miejscu ukraińcy mordowali Powstańców roku 1944 gwałcili młode Polki, wyrywali im języki czy wydłubywali oczy.
To na oczach innych osób cywilnych, ale często młodych silnych mężczyzn, a nie było przypadków, aby jakiś Polak stanął w obronie takiej niewiasty, dziewczyny.
Taka sama swołocz bez honoru, bydło polskojęzyczne przyjmuje obecnie w Sercu Polski ukraińskich ludożerców. A pomyśleć, że nawet dla hitlerowców, ukraińcy nie byli i nie są do przyjęcia.
Minister Ziobhru przyjmuje podarunek w postaci tryzuba – jak bardzo ukraińcy są podobni żydom, którzy wszędzie nachalnie rozdają gojom menory. Ziobhru i inny pachołek z wprawą przyjmują takie prezenty, no bo i menorę przyjęli już wiele razy.
Red. Gazeta Warszawska
+
Centralne Obchody Święta Służby Więziennej
Groteska głupawych Polek, kuse spódnice i klękanie – tylko w Polsce (red.GW).
1 lipca na Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie odbyły się Centralne Obchody Święta Służby Więziennej we wspomnienie św. Pawła Apostoła, patrona formacji z udziałem przedstawicieli rządu, parlamentarzystów i szefów służb.
Główne uroczystości rozpoczęły się w samo południe odśpiewaniem hymnu państwowego. Nastąpiła też zmiana posterunku przed Grobem Nieznanego Żołnierza, który objęli funkcjonariusze Służby Więziennej oraz funkcjonariusze w umundurowaniu historycznym Straży Więziennej według wzoru z 1935 r.
Minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro podziękował funkcjonariuszom Służby Więziennej za profesjonalizm, heroizm i poświęcenie w codziennej służbie. Docenił także ich zaangażowanie i skuteczność w trudnych warunkach pandemii oraz ogromne wsparcie uchodźców z ogarniętej wojną Ukrainy, często kosztem własnego czasu i środków. – To piękny gest solidarności i człowieczeństwa – mówił minister Ziobro.
Zbigniew Ziobro powiedział też, że choć ma nadzieję, iż do ataku na Polskę nie dojdzie, trzeba się przygotować do obrony Rzeczypospolitej. Dlatego na jego prośbę skierowaną do wiceministra sprawiedliwości Michała Wosia, nadzorującego Służbę Więzienną, podjęła ona współpracę z Wojskiem Polskim, w tym m.in. z jednostką specjalną Grom.
Minister Ziobro przypomniał także, w jaki sposób resort sprawiedliwości dba o poprawę warunków pracy i bezpieczeństwa Służby Więziennej. To m.in. podwyżki uposażeń oraz przyjęta ustawa modernizacyjna. Zapowiedział też zaostrzenie kar za napaść na funkcjonariuszy. Ma to związek z niedawną tragedią, do jakiej doszło w Zakładzie Karnym Rzeszowie, gdzie tymczasowo osadzony zaatakował więzienną psycholog, a jej życia nie udało się uratować.
Kanibal w typowej jarmułce z daszkiem. Ukraińska swołocz przemawiania na najbardziej honorowym miejscu w Polsce.
Polskie bydło rozparte na trybunach skwapliwie przysłuchuje się temu potokowi żargonu.
A to faktycznie i w tym miejscu ukraińcy mordowali Powstańców roku 1944 gwałcili młode Polki, wyrywali im języki czy wydłubywali oczy.
To na oczach innych osób cywilnych, ale często młodych silnych mężczyzn, a nie było przypadków, aby jakiś Polak stanął w obronie takiej niewiasty, dziewczyny.
Swołocz bez honoru, bydło polskojęzyczne przyjmuje w Sercu Polski ukraińskich ludożerców. Pomyśleć, że nawet dla hitlerowców, ukraińcy nie byli i nie są do przyjęcia.
Przemówienie Szefa ukraińskiej Służby Więziennej ppłk. Serhija Greczaniuka było niezwykle emocjonalne. – Niestety nie mogę dziś założyć uroczystego munduru i białej świątecznej koszuli, ponieważ od 24 lutego mój kraj pogrążył się w piekle wojny. Podziękował za wsparcie, jakiego Polska udziela jego krajowi oraz pogratulował nowo promowanym oficerom.
Minister Ziobhru przyjmuje podarunek w postaci tryzuba, jak bardzo ukraińcy są podsobni żydom, którzy wszędzie nachalnie rozdają gojom menory. Ziobhru i inny pachołek z wprawą przyjmują takie prezenty, no bo i menorę przyjęli już wiele razy.
Do biorących udział w uroczystości list skierował prezydent RP Andrzej Duda, który odczytał prezydencki minister Andrzej Dera: – Funkcjonariusze i pracownicy Służby Więziennej działają w specyficznych warunkach. Na co dzień niewidoczni dla zwykłych obywateli, pełnią Państwo jedną z najtrudniejszych i najbardziej odpowiedzialnych ról, stawiając czoła wyzwaniom, które wymagają niezwykłej dyscypliny oraz profesjonalizmu.
List od premiera Mateusza Morawieckiego odczytał podsekretarz stanu Jarosław Wenderlich. Dziękował funkcjonariuszom i pracownikom Służby Więziennej, podkreślając wagę ich służby dla bezpieczeństwa państwa i przeciwdziałania zagrożeniem, dzięki czemu Polacy mogą żyć i pracować w spokoju.
Gen. Jacek Kitliński, Dyrektor Generalny Służby Więziennej wyraził zadowolenie z tego, że po ponad dwóch pandemicznych latach mogliśmy się spotkać w miejscu tak szczególnym dla każdego Polaka – na Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie. Generał podziękował delegacji ukraińskiej za obecność na uroczystości i okazał swoją solidarność z Ukraińskim narodem, która od 24 lutego br. broni się przed rosyjskim atakiem zbrojnym.
Udział Ukraińców w zdławieniu Powstania Warszawskiego (Historia)… do swych braci-Ukraińców: „Tylko z Polakami” (Celina Tarnawska-Busza „Kto jest winien niezgodzie polsko-ukraińskiej” Dziennik Polski Londyn 13.12.1990). Marian Kałuski kresy
O tych zbrodniach ukraińskich mówiła cała powstańcza Warszawa i ludzie panicznie ich się bali. Zbigniew Zaniewski w książce „Powstanie i potem” (Londyn 1984) pisze: „…Nie lękała się śmierci, ani Niemców nawet, ale – o wstydzie! – przerażała ją możliwość dostania się w ręce „braci-Słowian” w niemieckich mundurach. Budziła siebie i innych po nocach, krzycząc że Ukraińcy… są już w bramie”. Dlatego, jak pisze Deschner, Polacy nie brali do niewoli Ukraińców (i SS-manów). Na plecach malowano im dużą literę „U” i rozstrzeliwano, albo, jak pisze Ukrainiec Lew Bykowskyj w swoich wspomnieniach z okresu Powstania „Polskie powstanie w Warszawie w roku 1944” („Zeszyty historyczne” Nr 5, Paryż 1964): „Do niebezpiecznych robót na pierwszej linii frontu powstańcy używali jeńców niemieckich, Volksdeutschów i Ukraińców”.
Generał Kitliński mówił o tym, co dotychczas zostało zrobione dla usprawnienia funkcjonowania formacji, ale też o trwających reformach wprowadzanych przez resort sprawiedliwości. Podkreślił jednak, że zadania stawiane Służbie Więziennej nie byłyby możliwe do zrealizowania, gdyby nie kadra. – To właśnie wy, stojący dzisiaj przed nami, jesteście w służbie najważniejsi, jesteście jej największym potencjałem. Dziękuję wam wszystkim – funkcjonariuszom i pracownikom – za wasz codzienny trud, zaangażowanie, za sumienność i oddanie, z jakim realizujecie swoje zadania.
Dwie prymuski
Momentem kulminacyjnym była promocja na pierwszy stopień oficerski – podporucznika Służby Więziennej, absolwentów studiów podyplomowych Szkoły Wyższej Wymiaru Sprawiedliwości w zakresie penitencjarystyki. Stopień podporucznika Służby Więziennej nadaje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. W tym roku otrzymało go 280 funkcjonariuszy – 190 mężczyzn i 90 kobiet.
Tegorocznymi prymuskami ze średnią ocen 4,83 zostały ex aequo ppor. Marta Młodzianowska, młodszy psycholog w Zakładzie Karnym w Starem Bornem i ppor. Monika Zapert, młodszy psycholog w Zakładzie Karnym w Nowogardzie. Zgodnie z tradycją otrzymały pamiątkową szablę od Stowarzyszenia Oficerów Więziennictwa. Wręczył je prezes Zarządu Głównego SOW mjr w st. spocz. Krzyszytof Kutela wraz z zastępcą płk. Tomaszem Pyrą.
Generał Kitliński pogratulował nowym oficerom:
– Panie i panowie oficerowie, życzę wam, byście z dumą i zaangażowaniem pełnili służbę dla państwa polskiego oraz by przynosiła wam ona satysfakcję. Dziękuję za trud i wysiłek, który poświęcacie służbie. Życzę, by doceniali was przełożeni i społeczeństwo. Słowa wdzięczności przekazał również rodzinom i bliskim nowych oficerów – za wyrozumiałość i wsparcie, którego im udzielają.
Centralne Obchody Święta Służby Więziennej były okazją do pośmiertnego uhonorowania osób szczególnie zasłużonych dla polskiego więziennictwa. Na placu Piłsudskiego złote odznaki „Za zasługi w pracy penitencjarnej” nadane przez Ministra Sprawiedliwości odebrali ich bliscy i przedstawiciele.
Uroczystości zakończyło składanie wieńców na płycie Grobu Nieznanego Żołnierza, a także defilada pododdziałów z udziałem Kompanii Reprezentacyjnej Służby Więziennej pod dowództwem kpt. Krzysztofa Pawelca, Grupy Interwencyjnej Służby Więziennej dowodzonym przez st. sierż. Wojciecha Mroza, studentów Szkoły Wyższej Wymiaru Sprawiedliwości i pocztów sztandarowych, którymi dowodzi mł. chor. Dariusz Pociask, ale przede wszystkim ośmioma pododdziałami nowo wypromowanych oficerów.
Mundurowi tradycyjnie maszerowali w rytm „Warszawianki”. Defiladę otwierali funkcjonariusze Kompanii Reprezentacyjnej Służby Więziennej, Grupy Interwencyjnej Służby Więziennej oraz Szkoły Wyższej Wyżej Wymiaru Sprawiedliwości, którzy nieśli biało-czerwoną flagę. Zamykała ją Orkiestra Reprezentacyjna Wojska Polskiego pod dowództwem ppłk. Artura Czereszewskiego z tamburmajorem młodszym chorążym Kamilem Demianiukiem. Dowódcą całej uroczystości był ppłk Marek Kaszczyk, a narratorem kpt Grzegorz Kuciczek.
Obchody poprzedziło złożenie wieńca pod Pomnikiem Ofiar Katastrofy Smoleńskiej przez gen. Jacka Kitlińskiego i jego zastępców oraz msza św. koncelebrowana, odprawiona w intencji funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej w Katedrze Polowej Wojska Polskiego pw. Najświętszej Marii Panny. Głównym celebransem był Wikariusz Generalny ks. płk Kryspin Rak.
Zespół Prasowy CZSW
—–
forumdlazycia lifeStyl 