Pod koniec grudnia 2021 roku ukraińscy parlamentarzyści poparli projekt uchwały o obchodach rocznic w latach 2022-2023. Wśród wydarzeń znalazła się 80. rocznica powstania Ukraińskiej Powstańczej Armii, która w latach 1942-1947 przeprowadziła ludobójstwo na Polakach.
Projekt (TUTAJ) uchwały trafił do Parlamentu (Rady Najwyższej Ukrainy) 12 sierpnia 2021 roku. Dwa miesiące później komisja zatwierdziła ów projekt. 14 grudnia 2021 została zawarta w porządku obrad sejmowych, a trzy dni później stała się przedmiotem debaty ukraińskich parlamentarzystów. Zgodnie z decyzją komisji, projekt zaprezentowała Przewodnicząca Komisji Pamięci Narodowej i Kulturalnej Iryna Mikołajówna Konstankiewicz. Na 450 miejsc w parlamencie, za projektem zagłosowało 281 posłów. Co istotne, tego typu ustawy nie potrzebują podpisu prezydenta.
Na rok 2022 zaplanowano uczczenie m.in.: 1025 lat samorządu ludowego na Ukrainie – pierwsza wzmianka kronikalna o odbyciu soboru na Rusi Kijowskiej; 30 lat od daty zatwierdzenia przez Radę Najwyższą hymnu Ukrainy, małego godła i flagi państwowej; 25 lat odkąd pierwszy astronauta kosmiczny niepodległej Ukrainy Leonid Kadenyuk poleciał w kosmos. Wśród wydarzeń znalazło się także upamiętnienie UPA, założonej 80 lat temu bandyckiej, szowinistycznej organizacji, odpowiedzialnej za przeprowadzenie ludobójstwa na Polakach.
Obchody w całym kraju!
Polskie ofiary ukraińskiego ludobójstwa
– Według autorów dokumentu, uchwała wymienia rocznice najważniejszych wydarzeń w życiu społeczno-politycznym Ukrainy – czytamy na ukraińskim portalu „Fakty”. – Rezolucja zawiera rekomendacje Gabinetu Ministrów w sprawie powołania komitetu organizacyjnego do wyznaczania pamiętnych dat i rocznic w latach 2022-2023.
Krajowej Komisji ds. Radiofonii i Telewizji zarekomendowano zaś tworzenie tematycznych programów oraz opraw wydarzeń z okazji rocznic wskazanych w uchwale. Rezolucja proponuje także, aby Ukrposzta (Poczta Ukraińska) i Narodowy Bank emitowały znaczki pocztowe i monety okolicznościowe z okazji pamiętnych dat i rocznic.
Dokonania banderowców
Jakie są dokonania upamiętnianej przez ukraiński parlament UPA? Tak ich zbrodnie wspomina ppłk. Stanisław Jastrzębski, który jako 14-letni chłopiec, w tamtym czasie został powołany do Armii Krajowej.
– Osobiście, własnymi rękami, zdejmowałem z płotów niemowlaka, który był nasadzony na parkan płotu. (…) Większość kobiet młodszych przed śmiercią były gwałcone i ja osobiście z tym się spotkałem, gwałcił, a później, mało że zastrzelił… Zasypywali solą w miejscach intymnych, a później rozstrzeliwali. (…) Najczęściej to męczyli przed rozstrzelaniem, to byłą tragedia. I najczęściej korzystali z własnych narzędzi, siekiery i topora, a tylko do uciekających strzelali. Tylko zbrodniarze tak mogli postąpić. Tego nie było nawet w starożytności. Spotykało się bardzo często wiele osób, mężczyzn czy kobiet z obciętymi głowami, obcięte nieraz nogi. Ukraińcy mieli w zwyczaju przed zamordowaniem jeszcze gnębić Polaków – ppłk Stanisław Jastrzębski, który cudem uniknął śmierci.
Nie inaczej wspomina te zbrodnie Aniela Nowak z Zamojszczyzny.
– Obudziłam się z samego rana, bo zmarzłam. Mamę zastrzelili strzałami w głowę. Siostra jeszcze była żywa. Gdy się obudziłam do nieżyjącej mamy mówiłam: „mamo, nakryj mnie”. Siostra jeszcze zaczęła płakać, ale Ukraińcy jeszcze stali w sieniach, w korytarzu. Prosiłam, żeby nie płakała… Usłyszał to Ukrainiec, przeszedł i zabił moją siostrę. Kula otarła się o mój lewy bark. Do dziś mam na nim dwie blizny – wspomina Pani Aniela Nowak. – Gdy spostrzegłam martwe ciała już nie zasnęłam. To już było nad ranem. Ja spałam z mamą i siostrą. W nogach prawdopodobnie usiadł dziadek, bo zamordowany leżał potem w moim łóżku. Stryja ciało leżało na podłodze. Ja leżałam w łóżku wśród nieboszczyków. Mnie jako jedynej nie zamordowano, bo ja nie płakałam – opowiada.
Na uwagę zasługują także wspomnienia Władysława Zimonia z Borownicy (dziś z Huty Poręby), który tak wspomina przedwojenne relacje z Ukraińcami oraz zbrodnie UPA i ukraińskich sąsiadów:
– Ukraińcy się z Polakami bardzo lubiały. Było dobrze – opowiada. Chwilę później nie było nocy, podczas której Polacy nie obawialiby się ataku ukraińskich sąsiadów i nacierających ze wschodu zorganizowanych, ukraińskich zbrodniarzy.
– Mordowali ukraińscy sąsiedzi i grasujące bandy. Zamordowali moją babcię. Do dziś nie wiemy, gdzie znajduje się jej ciało – wspomina Świadek, wylicza bliskich i znajomych pomordowanych przez Ukraińców.
– W roku 1943 mojego tatę też Ukrainiec chciał zamordować, ale szczęśliwie udało nam się uniknąć śmierci. Rok później, w Oluczu, mi przystawiono pistolet do głowy. Jakiś Ukrainiec odciągnął rękę z pistoletem z mojej skroni i puszczono mnie wolno – opowiada.
Postępująca gloryfikacja ludobójców
Banderyzacja Ukrainy cały czas postępuje. Dla przypomnienia: na terenie obwodu lwowskiego rok 2019 został ogłoszony rokiem Bandery, a rok później 11 lipca 2020 roku, w 77. rocznicę Krwawej Niedzieli, podczas której Ukraińcy zaatakowali około 100 polskich wsi na Wołyniu i bestialsko mordowali Polaków zgromadzonych w kościołach, ambasada Ukrainy opublikowała oświadczenie, w którym obarczyła Polskę odpowiedzialnością za to ludobójstwo. Jako przyczynę Rzezi Wołyńskiej wskazano „nieprzemyślaną politykę narodowościową władz II Rzeczypospolitej”, która miała stwarzać „sprzyjające warunki dla wzrostu poczucia nienawiści”.
W roku 2021, na kołnierzykach koszulek ukraińskich piłkarzy, którzy brali udział w Mundialu, zamieszczono banderowskie pozdrowienie „Sława Ukrajini. Herojam Sława”. Na koszulce znajduje się mapa Ukrainy, zawierająca Krym zaanektowany przez Rosję.
W listopadzie zaś informowaliśmy Państwa o internetowym wyzwaniu, w którym Ukraińcy nominują się do śpiewania piosenki na cześć inicjatora i realizatora ludobójstwa na Polakach, Stepana Bandery. W akcję zaangażowano nawet dzieci! Przykłady postępującej banderyzacji możemy mnożyć i mnożyć… Znajdziecie je na portalu wPrawo.pl.
Czy doczekamy się interwencji MSZ-u?
Niestety, do dnia dzisiejszego polskie MSZ we wszystkich powyższych sprawach skutecznie nie interweniowało, dlatego zachęcamy do przesłania e-maila do polskiego MSZ z niniejszą publikacją wraz z osobistym apelem o interwencję polskich władz w kwestii upamiętniania UPA przez Ukraińców. E-mail: rzecznik@msz.gov.pl.
Czy banderyzacja to wewnętrzna sprawa Ukrainy? Posłuchaj:
J. Międlar: Czy banderyzacja to wewnętrzna sprawa Ukrainy? [WIDEO]
——————-
forumdlazycia lifeStyl 