Św. Scholastyka
Święta Scholastyka (VI w.), siostra św. Benedykta, już w młodości poświęciła się Bogu. Była przełożoną żeńskiego klasztoru w pobliżu Monte Cassino.
Papież Grzegorz Wielki opowiada o jej ostatnim spotkaniu ze św. Benedyktem i o pogrzebie na Monte Cassino.
„[Benedykt i Scholastyka] cały dzień spędzili chwaląc Boga i rozmawiając o Jego sprawach, a kiedy zmierzch zapadł, spożyli razem posiłek.
Siedzieli jeszcze przy stole i robiło się coraz później, oni zaś ciągle nie mogli skończyć rozmowy o sprawach Bożych.
Wówczas mniszka ta, siostra Benedykta, powiedziała do niego:
— „Proszę cię, nie porzucaj mnie tej nocy! Rozmawiajmy aż do rana o radościach życia wiecznego”.
— „Cóż ty takiego mówisz, siostro?” – odparł Benedykt.
– „Nie mogę spędzić nocy poza klasztorem”.
Skoro [Scholastyka] głowę uniosła, zerwała się tak wielka burza z piorunami i błyskawicami, lunęła taka ulewa, że ani czcigodny Benedykt, ani towarzyszący mu bracia nie mogli jednym krokiem wyjść na dwór.
Nic dziwnego, że [Scholastyka] długo tęskniąc do brata była owej godziny silniejsza od niego, bo według słów Jana — „Bóg jest miłością”.
I jest w tym głęboka sprawiedliwość, że więcej osiągnęła ta, która więcej kochała.” (św. Grzegorz Wielki, Dialogi).